امروز داشتم به یکی از دوستام مشاوره میدادم...
امان از دست این پسرا که با احساسات دخترا بازی میکنن!!!اخه مگه توپه فوتباله که گرفتی دستتو هی میچرخونیش..
نمیخوام فقط از دخترا طرفداری کنما..هستن دخترایی که بد تر از پسران..
اما خب باید قبول کنیم دخترا خیلی شکننده ترن..بنطر من مقصر خود ما دختراییم ها که ساده ایم خیلی وقتا میشه که
با همین سادگی منطقمونو از دست میدیم..یه مدتی باهم دوست بودن و همه چی به خوبیو خوشی میگذره اما کم کم متوجه میشه نمیتونه بعضی اخلاقاشو تحمل کنه و ازش یه انتظاراتی داره و خوب با خودش فک میکنه صمیمیت و علاقه ای که بین ما وجود داره اینقد هست که حرفمو قبول کنه و خواستمو بپذیره ..مثلا ازش میخواد موهاتو اینطور که من دوس دارم کوتاه کن حداقل یبار بخاطر دل من..که با جبهه گیری خیلی سخت پسر مواجه میشه..و اینبارو میگذره ..چندبار دیگه چندتا خواسته ی دیگه ازش داره و بهش میگه اما اینبار بدتر از دفعه های قبل واکنش نشون میده..و میگه که تو فک کردی با یک پسر 22 ساله طرفی که همچین انتظاراتی ازم داری !اگه همچین تیپیو دوس داشتی خب چرا منو انتخاب کردی میرفتی با یه نفر همسن خودت ..که درکت کنه..من درکت نمیکنم!!خلاصه این بحث بالا میگیره و این دوست ما پشیمون میشه از انتخابش..ولی اون اقا ولکنش نیست و حاضر نیس به همین راحتی از دستش بده..اما رفتارش صدو هشتاد درجه فرق کرده و با حرفاش روحیه دختر طفلیو خراب کرده..نمیدونم چی بگم واقعا اشتباهه ادامه رابطه اما خب بنظرم خوب شد که سریعتر متوجه شد..
به هر حال ادما تو زندگیشون هزاران اشتباه میکنن که تهش پشیمونن..
خوبه که ادم زود متوجه اشتباهش بشه..